Að slíta í sundur lögin

Ég get svo sannarlega verið sammála, lögmanninum Karli Axelssyni, og grein hans í Morgunblaðinu í gærdag. Rétt er að benda á það að ég er ekkert sérstaklega að hugsa um málið sjálft eða þann aðila sem um er rætt í greininni, heldur er ég að horfa almennt á hlutina. Því miður hafa of margar aftökur átt sér stað í fjölmiðlum sem á bloggsíðum, burt séð frá því hvort að menn hafi eitthvað til síns máls eður ei, þá er grundvallatriðið í því ríki sem við viljum byggja fólgin í virðingu fyrir grunngildum og lögum réttarríkisins. 

,,Þýðing raunverulegs réttarríkis er aldrei meiri en á tímum eins og þeim sem við nú lifum á Íslandi. Þegar almenningur kallar á hefnd og pólitískar vinsældakeilur eru slegnar sem aldrei fyrr er stutt í geðþóttann. Þá gleymast líka fljótt þær helgu mannréttindareglur sem kveða m.a. á um sakleysi uns sekt er sönnuð og leggja þann grundvöll að málsmeðferð að fyrst séu sakargiftir á hendur mönnum rannsakaðar, þeir séu síðan ákærðir og loks dæmdir standi efni til þess. Er þá ógetið þeirri reglu sem ekki skiptir minnstu máli að við ákærum ekki menn nema meintar sakargiftir séu líklegri til sakfellis en ekki. Meðferð ákæruvalds má aldrei fela í sér einhverskonar tilraunastarfsemi.'' 

Þorgeir Ljósvetningagoði og lögsögumaður Alþingis var uppi á tímum þegar miklur deilur stóðu yfir um kristnitökuna. Hann sagði: ,,Það mun vera satt, er vér slítum í sundur lögin að vér munum slíta og friðinn.'' 

Það virðist sem að umburðarlyndið sé ekki lengur til staðar í þjóðfélaginu, og oft virðast fjölmiðlar stjórnast af því einu að koma höggi á fólk. Er ekki einmitt mikilvægt núna að láta dómstólana vinna sína vinnu, og varast sleggjudóma og yfirlýsingar þegar að mál eru enn í vinnslu? Ákveðnir fjölmiðlar hafa farið offari að mínu mati í framsetningu á fréttum sínum, og mörg dæmi eru um að fréttir séu hroðvirknislega unnar en það á þó ekki við um alla miðla. Það gleymist oft að aðgát skal höf'ð í nærveru sálar og þar gegna fjölmiðlar veigamiklu hlutverki.