100 ára arfleið fagnað hjá Víkingum

100 ára afmæli Víkings var vel fagnað í gærkvöldi og fékk ég af því tilefni hringingu af landinu góða í norðri þegar partíið stóð sem hæst og menn voru að undirbúa koníaksstaupið til að hress sig. Heyrðist mér á viðmælendum mínum að þeir væru vel haldnir og ræddumu við meðal annars þá góðu daga þegar ég spilaði meðal með Víkingi í blaki. Blakiþróttin var þá tiltölulega ung og er það reyndar enn á Íslandi. Á þessum árum var margt brallað og ég man það vel að stelpurnar í mfl. kvenna gerðu það sérstaklega vel á þessum árum og ef menn horfa til rjáfurs í Víkinni þá blasir við sú staðreynd að engin deild í flokkaíþrótt á Íslandi átti annari eins velgengni að fagna. Flestar stelpurnar byrjuðu frá grunni og ef ég man rétt þá töpuðu flestum leikjum sínum í fyrstu en með þrotlausum æfingu og kínverska þjálfaranum Jia Chang Wen heitir reyndar núna Jóhannes Karl Jia nálastungusérfræðingur á Skólavörðustígnum og vel þekktur sem slíkur þá snerist dæmið við. Undir hans stjórn vann liðið öll helstu blakmótin ár eftir ár en þar voru líka margir skemmtilegir karakterar innanbúðar svo sem Særún Jóhannsdóttir, Björg Erlingsdóttir, Birna Hallsdóttir, Sigrún Kristjánsdóttir, Snjólaug Bjarnadóttir, Berglind Þórhallsdóttir og fleiri sem að ég man ekki eftir í augnablikinu. Þessar stelpur voru sannkallaðar hetjur á sínum tíma en því miður hefur afrekum þeirra ekki verið haldið hátt á lofti í allri umræðunni um afmæli Víkings. Það er eins og fólk geri sér ekki grein fyrir því að blakíþróttin er stór grein á heimsvísu og það hefði mátt gera blaksögunni betri skil þarna. Sérstaklega man ég vel eftir Lukkudögum blakdeildar Víkings sem voru dagatöl þar sem einn vinningur var dreginn út á dag og jafnvel bílar voru í vinnig. Blakdeildin var á endanum svo efnuð að hún þurfti að lána knattspyrnudeildinni en ég held að það hafi fengist seint og illa til baka ef þá nokkurn tímann. Annars mun einhverjir félaga minna það betur! Það voru margir þekktir einstaklingar sem að þjálfuðu mfl. karla á þessum árum og man ég þá helst Björgólfur Jóhannsson núverandi forstjóri Icelandair Group, Friðbert Traustason núverandi framkvæmdastjóri Sambands Íslenskra Bankamanna, Hannes Karlsson núverandi stjórnarformaður KEA, Guðmundur Arnaldson Rekstrarverktak auk allra kínverjanna sem þjálfuðu. Það var mikið líf í blakinu í þá daga! Ég fór reyndar mína leið og gekk til liðs við Íþróttafélag Stúdenta seinna meir en karlablakið lagðist af hjá Víkingi.

 

Ég tel reyndar að mörg íslensk íþróttafélög gætu sótt mikið til blakíþróttarinnar enda kostnaður við að stunda greinina margfalt minni en í öðrum greinum, á síðustu Ólympíuleikum var það opinberað að mest áhorf í sjóvarpi var á blak og standblak. Jæja núna er bara að vona að Víkingur hressist á næstu hundrað árum og hefji blakboltann til lofts á ný!